TANZÄ°MAT DÖNEMÄ°NDE HÄ°KÂYE VE ROMANIN GENEL ÖZELLÄ°KLERÄ° 1.Olaylar genellikle günlük yaÅŸamdan ya da tarihten seçilmiÅŸtir. Olayların yaÅŸanmış ya da yaÅŸanabilir olması önemsenmiÅŸtir. 2.Olayların çoÄŸunda rastlantıların yardım ettiÄŸi aÅŸklar yer alır. 3.Kahramanlar sosyal hayatın getirdiÄŸi zorunluÂluklar yüzünden aile çevrelerinden seçilmiÅŸtir. 4.Bu dönem hikâye ve romanları teknik ve kompozisyon yönünden ilk örnek olmanın eksikliklerini taşırlar. 5.Yazarlar, eserlerinde kiÅŸiliklerini giziememiÅŸ hatta yer yer olayın akışını keserek okura bilgi ve öğüt vermiÅŸlerdir. 6.Tasvirler, olayın akışı içinde eritilmemiÅŸ, bir süs öğesi olarak uzun uzadıya kullanılmıştır. 7.Roman ve hikâyede aydınlara ve halka sesleÂnen iki tutum kendini gösterir. ÖrneÄŸin Namık Kemal aydınlara, Ahmet Mithat Efendi halka seslenir. 8.KiÅŸiler çoÄŸu zaman tek yönlü olarak ele alınır. Ä°yiler hep iyi, kötüler de hep kötüdür. Eserin sonunda iyiler mükâfatlandırırken kötüler ceÂzalandırılır. 9.Cariyelik kurumu ve alafrangalık özentisi sık sık iÅŸlenir. 10.Birinci dönem romanlarında daha çok romantizmin etkisi görülür. Romantizmin etkisiyle Namık Kemal ve Ahmet Mithat Efendi yer yer olayın akışını keserek okura bilgi vermiÅŸ ve eserde kiÅŸiliklerini gizlememiÅŸlerdir. 11.Ä°kinci dönem sanatçıları realizmin etkisiyle "gözlem"e önem vermiÅŸler, nedenlerle sonuçlar arasında ilgi aramışlar, olaÄŸanüstü kiÅŸi ve olaylar yerine olabilir olaylara, kiÅŸilere yönelmiÅŸlerdir. 12.Eserler genel olarak duygusal, acıklı konüfar üzerine temellenir. |
Edebibilgiler.com 2009 © Her hakkı saklıdır. |