VÄ°CTOR HUGO

--------------------------------------------------------------------------------

   26 Åžubat 1802'de Fransa Besançon’da doÄŸdu. 22 Mayıs 1885'te Paris'te yaÅŸamını yitirdi. Büyük Fransız düşünür ve yazarı. Napolyon'un ordularında general olan Joseph-Leopold Sigisbert Hugo'nun oÄŸlu. Annesi ve babası arasındaki anlaÅŸmazlıklar yüzünden çocukluÄŸu sorunlu geçti. Hep annesinin yanında kaldı. EÄŸitimi düzensiz oldu. Ama Latin edebiyatıyla ilgili saÄŸlam bir eÄŸitim gördü. Hukuk Fakültesi'ne girdi. 1816'dan sonra edebiyata yöneldi. 1819-1821 arasında "Conservateur Litteraire" adlı bir dergi çıkardı, 1821'de hayatta en büyük desteÄŸi olan annesini kaybetti. Bir yıl sonra çocukluk aÅŸkı Adele Foucher ile evlendi. Aynı yıl ilk ÅŸiir kitabı "Odlar ve Çeviriler" yayınlandı. 1822'de ilk romanı "Ä°zlanda Hanı" çıktı. Bu kitapla edebiyat dünyasını kendisini kabul ettirdi. Romantizme baÄŸlı bir yazar olarak tanındı. Yazdığı oyunlardan "Marion de Lorme" sansür tarafından yasaklandı. "Hernani" oyununu yazarak karşılık verdi. Bu baÅŸkaldırış ününü artırdı, onu liberallere yaklaÅŸtırdı.

      11'inci Louis dönemini anlatan romanı "Notre Dame'ın Kamburu" edebiyat dünyasındaki yerini saÄŸlamlaÅŸtırdı. Bu baÅŸarılarla yoÄŸun bir çalışmaya girdi. 1841'de Fransız Akademisi'ne seçildi. 1845'te Soylular Meclisi'ne aday gösterildi. Bu sırada kızının kocasıyla birlikte boÄŸulması üzerine yazmaya ara verdi. 1851'deki hükümet darbesinden sonra 3'üncü Napolyon iktidara gelince Brüksel'e kaçtı. Sürgün yaÅŸamı 1870'teki cumhuriyete kadar sürdü. Sürgün yıllarında 1852-1855 arasında Ä°ngiltere'de de kaldı. Eserlerinin çoÄŸunu sürgün döneminde yazdı. Ãœnlü romanı "Sefiller" 1862'de yayınlandı ve olaÄŸanüstü ilgi gördü. Kısa sürede çeÅŸitli dillere çevrilen bu roman, ona uluslararası düzeyde baÅŸarı getirdi. Fransız-Alman savaşının ülkesinin yenilgisiyle son bulması ve cumhuriyetin kurulmasından sonra Paris'e döndü. 1871'de Ulusal Meclis üyesi oldu ama bir ay sonra istifa etti. 1868'de eÅŸi Adele öldü. 1863'te evlenmek için ABD'ye kaçan kızı 1872'de akli dengesini yitirmiÅŸ olarak döndü. 1871 ve 1873'te iki oÄŸlunu kaybetti. 1870'te Paris'in kuÅŸatmasını anlatan "Korkunç Yıl" ÅŸiireyle ulusal bir kahraman oldu ama ailesindeki kayıpların verdiÄŸi acıyla yaÅŸamdan koptu. 1871'de kurulan Paris Komünü'nü destekledi, yine Brüksel'e kaçmak zorunda kaldı. Kısa süre sonra döndü. Senatör seçildi. 1878'de beynindeki bir dolaşım sorunu nedeniyle rahatsızlandı. Ölümünde cenazesi ulusal törenle kaldırıldı, Pantheon'a gömüldü. Fransız edebiyatının en çok ürün veren yazarı. 1830'larda "Romantizmin en güçlü beyni" olarak nitelendirildi. Popüler Fransız edebiyatının babası ve Fransa'nın ulusal ÅŸairi oldu. Ancak sonraki yıllarda daha çok düzyazıları ve özellikle romanlarıyla akıllarda kaldı. 15 yaşındayken bir ÅŸiiriyle Akademi Ödülü’nü kazandı. 17 yaşında Toulouse Edebiyat Akademisi’nin en büyük ödülü olan Altın Zambak’ı aldı. 1825’te Légion d’Honneur niÅŸanının sahibi oldu.

--------------------------------------------------------------------------------

ESERLERÄ°

ROMAN:

Notre Dame'ın Kamburu (1831, 1958)

Sefiller (1862, 1930)

İdam Mahkumunun Son Günü (1829, 1972)

Deniz İşçileri (1866, 1970)

OYUN:

Marion de Lorme (1829, 1966)

Hernani (1830, 1956)

Ruy Blas (1838, 1948)

Mary Tudor (1833, 1947)


POLÄ°TÄ°KA:

Doksan Üç İhtilali (1874, 1962)

1973 Devrimi (1967)

Doksan Üç (1985)


Edebibilgiler.com 2009 ©  Her hakkı saklıdır.