ARZ-I HÂL

Gecenin bir saatinde

EÅŸiÄŸine varan bendim

KuÅŸlar yuvada, kurt inde

Karanlığı yaran bendim

Sabahları erken erken

Yürek hasretle yanarken

Firkatin bahçelerinden

Vuslat gülü deren bendim

Bendim semada dolanan

Bendim oraya ney çalan

Parmakların uçlarından

Nuru alıp veren bendim

Hayır! Hiçbiri değildim

Hepsi benim hayallerim...

DolaÅŸarak iklim iklim

DoÄŸru yolu soran bendim

Seni buldum şahım seni

Tut elinden üftâdeni

Koma karanlıkta beni

Mevlana! Aman efendim

HÃœRRÄ°YET

Bana bakın güzel kuşlar, özgür kuşlar!

Nedir bu telaş, bu gürültü, bu şenlik?

Ä°nsanlara nispet olsun diye mi?

Biliyoruz dallar sizin

Kervan geçmez yollar sizin

Mesafeler, yakın gökler

Hep sizin.

Biz,

Kara toprağa bağlıyız ayaklarımızla

Ne çıkar, omuzda kanat olmasın kuzum, ne çıkar?

İçimizde bir şeyler var kanatlı

İçimizde gökler...

Sizinkinden daha geniÅŸ, daha derin.

Mesafelere gülüyor hayalimiz.

Güzel kuşlar, aptal kuşlar

Böbürlenmeyin bize.

İçimizde kanat çırpıyor hürriyetlerin en güzeli, içimizde!  

SEVMEK

Sevmek...Delicesine, deliler gibi sevmek!

Kuş uçar gibi sevmek, gök gürler gibi sevmek.

Bir çocuk inancıyla inanarak, kanarak

Ve bir günahkar fani azabıyla yanarak,

Hep onu arayarak baharda, yazda, kışta;

Nihayet "Büyük Sır"ra ulaşmak bir bakışta.

O bakışta okumak aşkın büyük adını,

Hep o büyük bakışta bulmak var olmanın tadını.

Sevmek: Hasta anneyi, altın başlı yavruyu,

Baharı, yıldızları, göğü, güneşi, suyu...

Yürekten kopan ince bir ahı, sever gibi,

Sevmek...Toprağı sever, Allah'ı sever gibi!

YAYLA TÜRKÜSÜ

Bingöl yaylasında bin renktir bahar,

O güzel adına kurban yaylalar!

Bir yudum suyunda binbir ÅŸifa var,

Sarmaşır güneşle, öpüşür ayla,

"Yaylalar içinde Erzurum yayla"

Gülüne başka gül uyar mı ola?

Türküsünü Tanrım duyar mı ola?

Düşümde gördüğüm bu yar mı ola?

Sarmaşır güneşle, öpüşür ayla,

"Yaylalar içinde Erzurum yayla"

Damarında akan Türkün kanıdır.

Göğsünü kabartan Türkün şanıdır;

Yayla Türkün canı, öz vatanıdır,

Sarmaşır güneşle, öpüşür ayla,

"Yaylalar içinde Erzurum yayla"

BAYRAK MERASÄ°MÄ°NDE

"Hazırol!" emri... Selam... Sonra yürekler çarpar;

Genç göğüsler kabarır, ruhları kaplar da bahar.

Şafak üstünde gülerken güzelim "nazlı hilal"

Yükselir bir heyecan dalgası... yüzler al al

"Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

O benim milletimin yıldızıdır parlayacak,

O benimdir, o benim milletimdir ancak!"

Her çocuk bir koca arslan "o benimdir!" derken,

Ona can vermeğe hazır bir işaret etsen'

Her yürek aşkına tutkundur ezelden ebede:

Şu küçük yavru, bu genç kız, o beyaz saçlı dede.

Onun aşkıyla erir kalbleri örten kara yas;

Bu kızıl gül dedemizden, atamızdan miras.

Ona gül rengini vermiş dökülen kanlarımız:

Sönmesin, ey yüce Tanrım, budur ancak varımız!

BİR ÇOCUK VARDI

Yıllar yıllar öncesi ..

Bir tatlı çocuk vardı :

Bülbül sesiydi sesi ,

Gülüşleri bahardı !

Ãœmitti , emeldi o

Her şeyden güzeldi o

Dünyaya bedeldi o

Ve dünya ona dardı !

Derken bir koca dünya parçalandı birden

Dağılıverdi ortalığa

Yalandan dünyacıklar

Ortaklık darmaduman

Ortalık perperişan

Ortalık kırık dökük , yamru yumru , düğüm düğüm ..

Nerde benim tatlı küçüğüm ?

Hangi yalandan dünyada kaldı ,

Hangi yalancı rüyaya daldı ? ..

Kum Saati

Bir kum saatinde erimiÅŸ gibi,

Zaman parça, an parça parça.

Hangi zalim oktur delen bu kalbi?

Göğsümden dökülen kan parça parça.

Benim değil artık, yaşamıyor dün.

Doğar mı doğmaz mı beklediğim gün? ...

Bu yalan dünyada ne var ki bütün,

Huzur parça parça, can parça parça.

Yaşanmamış ömre yan parça parça! ...

DUYUÅžLAR

I

Yolda yuvarlanan bir taÅŸ

Karşıki yapıya doğru.

Ne taşıdır?... Anlamak zor .!

Hiç Anadolu kokmuyor.

Bu taş benim taşım değil

Önümde tabak tabak aş,

Bardakta renkli renkli su,

Kim pişirmiş, Kim kotarmış?

İçinde acep ne varmış?...

Bu aş benim aşım değil !

Bazı gözlerden akar yaş,

Benimsiyemem doÄŸrusu!

Belli yürekten akmıyor,

Benim içimi yakmıyor...

Bu yaş benim yaşım değil

II

Tövbe ! Yanılmışım meğer

Üstünde izim, serteser.

Çocuğum, sen postunu ser

Bu yer Türk'ün öz vatanı.

Atalarım, kapısını

Açmış, yapmış yapısını,

Mühürlemiş tapusunu .

Bu yer Türk'ün öz vatanı

Kanla çizilmiştir sınır

Uzanan eli hemen kır!

Hak, hakikin yardımcısıdır.

Bu yer Türk'ün öz vatanı