Eş Sesli (Sesteş) Kelimeler

Yazılış ve okunuşları aynı olan; ama anlamları birbirinden farklı olan sözcüklere eş sesli (sesteş) sözcükler denir. Bunlar yalın hâlde olabildikleri gibi ek almış hâlde de olabilirler.

Yol: » Bu yolu takip etmemiz gerek. (yol: Bir yerden bir yere ulaşmak için üzerinde yürüdüğümüz yer)

       » Kardeşimle birlikte bahçedeki otları yolduk. (yolmak: Çekip koparmak)

Yüz : » Yüzü bana dönüktü. (yüz: Çehre, surat, sima)       » Düğününe yüz kişi gelmiş. (yüz:  sayı)

» Kıyıda iki çocuk yüzüyordu. (yüzmek: Suda ilerlemek)   » Koyunun derisini yüzdüler. (yüzmek: Derisini soymak)

El

» Telefonu bütün gün elinden bırakmadı. (el: İnsanın tutmaya ve iş görmeye yarayan organı)

» Eller ne derse desin, önemli değil. (el: Yabancı)

» Dilimizde düzeltme işareti ( ^ ) olan sözcüklerde okunuşları, yazılışları ve anlamları farklı olduğu için sesteşlik özelliği aranmaz.

Örnek :  » Hava soğuktu kar yağıyordu.      » Bu seneki kârımız iyi.

» ama – âma              » hala – hâlâ              » aşık – âşık              » adet – âdet            » yar – yâr

» Bir sözcüğün temel anlamıyla yan anlamı arasında sesteşlik özelliği aranmaz. Çünkü bu tür sözcükler arasında anlam bağlantısı kopmamıştır.

Örnek: » Karabatak suya daldı.          » Uzmanlığını hangi dalda tamamladı?

Bu cümlelerde dal sözcükleri birbirinin sesteşi değildir; çünkü birinci cümlede dal sözcüğü gerçek anlamıyla, ikinci cümlede dal sözcüğü ağacın bir organı olan dal sözcüğünün yan anlamıyla kullanılmıştır.

» Bir sözcüğün temel anlamıyla mecaz anlamı arasında sesteşlik özelliği aranmaz.

Örnek: » Kuru otlar, bir kibrit değse tutuşuverecekti. (Temel anlam)

            » Bu yazarın kuru bir anlatımı var. ( Mecaz anlam)