CENGE GÄ°DERKEN

Ben bir Türk'üm; dinim, cinsim uludur;

Sinem, özüm ateş ile doludur.

İnsan olan vatanının kuludur.

Türk evladı evde durmaz giderim.

Muhammed'in kitabını kaldırtmam;

Osmancık'ın bayrağını aldırtmam;

Düşmanımı vatanıma saldırtmam.

Tanrı evi viran olmaz, giderim.

Bu topraklar ecdadımın ocağı;

Evim, köyüm hep bu yerin bucağı;

İşte vatan, işte Tanrı kucağı.

Ata yurdun, evlat bozmaz, giderim.

Tanrım şahit, duracağım sözümde;

Milletimin sevgileri özümde;

Vatanımdan başka şey yok gözümde.

Yâr yatağın düşman almaz, giderim.

Ak gömlekle gözyaşımı silerim;

Kara taşla bıçağımı bilerim;

Vatanımçin yücelikler dilerim.

Bu dünyada kimse kalmaz, giderim.

ANADOLU

Gençliğe

Yürüyordum: Ağlıyordu ırmaklar;

Yürüyordum: Düşüyordu yapraklar;

Yürüyordum: Sararmıştı yaylalar;

Yürüyordum: Ekilmişti tarlalar.

Bir ses duydum, dönüp baktım, bir kadın:

Gözler dönük, kaşlar çatık, yüz dargın;

Derileri çatlak, bağrı kapkara,

Sağ elinin nasırında bir yara

Başında bir eski püskü peştemal

Koltuğunda bir yamalı boş çuval...

........................

-Ne o bacı?

           - Ot yiyoruz, n'olacak!..

-Tarlan yok mu?

           - Ne öküz var, ne toprak...

Bugüne dek ırgat gibi didindim;

Çifte gittim, ekin biçtim, geçindim,

Bundan sonra...

           - Kocan nerde?

           - Ben dulum;

Kocam ÅŸehit, bir ninem var, bir oÄŸlum.

- Soyun, sopun?

           - Onlar dahi hep yoksul!

Ah Efendi, bize karşı İstanbul

Neden böyle bir sert, yalçın taş gibi?

Taşraların hayvanlık mı nasibi?..

........................

Hayır hayır, bu nasibi almak için doğmadın.

Onun için doğdun ki sen kadınlığın hakkiyle

Ocağının karşısında saadete eresin,

Göğsünü kabarttıran anneliğin aşkiyle

Evladına südün gibi pak duygular veresin.

           Sen bir aziz yoldaÅŸsın:

Senin sesin hayat için dövüşmeğe koşturur;

Senin sevgin vatan için fedakarlık öğretir;

Senin yüzün insan için bir merhamet duyurur;

Senin ile insanoğlu yeryüzünü şenletir.

           Lakin bizler bu hakları unuttuk;

           Kadınlığı hayvanlıkla bir tuttuk;

           Ninen gibi sana dahi hor baktık;

           Seni dahi garip, yoksul bıraktık!..

........................

           Kinler için karaları baÄŸlıyan,

           Zevkler için zelil sefil aÄŸlıyan.

           Acı gören, cefa çeken, ezilen,

           Irzdan baÅŸka her ÅŸeyini veren sen!

Sen şu güzel vatanında cehennemde gibisin;

Gözyaşınla ıslattığın kanlı toprak üstünde

Sana her yer bir çöl gibi cıvıltısız, çiçeksiz;

"Ekmek" diye ağladığın sağır bir halk önünde

Sana herkes bir kurt gibi merhametsiz yüreksiz.

           Senin herbir ümidin

Ayrılıksız, yoksulluksuz bir dünyaya kalmıştır,

Oraya ki masum çiftler hıçkırıksız yaşarlar;

O melekçe sevgilerle birbirini okşarlar;

Ve burada Allah bütün dilekleri yaratır?

Ne vakte dek gençliğine hakaret,

Bu ayrılık, bu gözyaşı bu ölüm?..

Bu sert demir, bu ağır yük. bu zulüm?

Yazık, sana ağlamıyan şiire;

Yazık, sana titremiyen vicdana;

Yazık, sana uzanmayan ellere;

Yazık, seni kurtarmıyan insana!..

........................

Ey vatanın bağrı yanık bucağı.

Hani senin bereketli hasadın,

Yeşil yurdun, mesut çatın, şen çiftin?

Hani senin medeniyyet hayatın,

Yolun, köprün, kazman, iğnen, çekicin?

           Ey Türklüğün otağı!

Ne vakte dek bu acıklı sefalet,

Bu viranlık, bu inilti, bu kaygu?

Ne vakte dek bu uÄŸursuz cehalet.

Bu taassup, bu görenek, bu uyku?

........................

Yazık, sana ağlamıyan şiire;

Yazık, sana titremiyen vicdana,

Yazık, sana uzanmayan ellere;

Yazık, seni kurtarmıyan insana!..

ÅžAÄ°R

Bana yirmi yaşımda ateş saçan bir sevda,

Ä°lk ÅŸi'rime altundan kanad veren o hulya

Ak şaçlarım altında yine alev saçacak.

Milletinin ruhuyle feryad eden bir dudak

O şeyleri söyler ki çağlattığı gümüş ses

Asırların önünde nağmesini dindirmez.

Hiddet, tahkir hepsi boÅŸ!... Her cefaya katlanan

Yine ÅŸair kalbinden baÅŸka bir kalb deÄŸildir;

Bu zayıf kalb en mağrur alınları eğiltir.

Şu dünyada bir büyük rüya gören kahraman

O kartala benzer ki en yangınlı şimşekler

Onun sisli ve korkunç yollarına nur serper.

VUR

Ey Türk vur, vatanın bakirlerine,

Günahkar gömleği biçenleri vur;

Kemikten taslarla ÅŸarap yerine

Şehitler kanını içenleri vur!

Vur, güzel aşıklar cenazesinden

Kırmızı meşaller yakanları vur;

Şehvetin raksına yetim sesinden

Besteler, şarkılar yapanları vur!

Vur, katlin o kızıl sapanlarıyla

Dünyaya ölümler ekenleri vur;

Vur, zulmün o kanlı urganlarıyla

Bir kavmi iplere çekenleri vur.

Vur, etten, kemikten saraylar kuran

O vahşi ruhları ezmek için vur;

Dört büyük rüzgara küller savuran

O mücrim elleri kesmek için vur!

Vur, sen de mukaddes hürriyet için,

Dünyanın diktiği bayrak için vur;

Her dinin sevdiği adalet için,

Her yerde haykıran bir hak için vur!

Vur, aşkın ve hakkın zaferi için,

Vur, senden bak, dünya bunu istiyor;

Vur, yerde bak tarih senin seyircin;

Vur, gökten bak Allah sana; "Vur!" diyor.

Vur, çelik kolların kopana kadar

Olanca aşkınla, kuvvetinle vur;

Son düşman, son gölge kalana kadar

Olanca kininle, ÅŸiddetinle vur.

Vur, senin darbenden çıkacak ateş

Ä°ntikam isteyen bir milletindir;

Alnında doğacak kırmızı güneş,

Bu senin ilahi hürriyetindir!...

BENİM ÖMRÜM

Genç çağdayım, kendimi bir dikenli yolda buldum;

Hıçkırıklar işittim, gül ve bülbül bağlarından.

Felaketler topladım, Anadolu dağlarından;

Uzun sazlı Aşıklar diyarında şair oldum.

Ezgi koydum, ahlarla, figanlarla Türk şi'rine,

Öz dilimde haykırdım, "ey milletim, uyan!" diye;

Viran yurdun dolaştım, bir şehrinden bir şehrine;

Saç ve sakal ağarttım ben de, "Vatan, vatan!" diye.

YA GAZÄ° OL YA ÅžEHÄ°T

Hadi yavrum ben senmi bugün için doğurdum

Hamurumu yiÄŸitlik duygusuyla yoÄŸurdum

Türk evladı odurki yurdu olan toprağı

Ana ırzı bilerek yad ayağı bastırtmaz

Bir yabancı bayrağı ezan sesi duyulan

Hiçbir yere astırtmaz

Git evladım yıllarca ben oğulsuz kalayım

Şu yaralı bağrıma kara taşlar çalayım

Hadi yavrum hadi git ya gazi ol ya ÅŸehit

Hadi yavrum köyüne, nişanlına veda et

Sabanını tarlanı herşeyini feda et

O silaha sarıl ki böyle günde bir erkek

Bir dualı demirden başka birşey kullanmaz

Bunu tutan bir bilek köleliğin

UÄŸursuz zincirine uzanmaz

Git evladım yıllarca ben oğulsuz kalayım

Şu yaralı bağrıma kara taşlar çalayım

Hadi yavrum hadi git ya gazi ol ya ÅŸehit

Hadi yavrum kendine sende yiÄŸit er dedir

Büyüdüğün gaziler ocağına can getir

O cenkleri kazan ki senin büyük Türk adın

Yedi iklim dört bucak içersine ün salsın

Beş yüz yıllık ecdadın kabirlerde titreyen

Kemikleri öç alsın

Git evladım yıllarca ben oğulsuz kalayım

Şu yaralı bağrıma kara taşlar çalayım

Hadi yavrum hadi git ya gazi ol ya ÅŸehit

Hadi yavrum bugünde dertli ninen ağlasın

Ayrılığın oduyla yüreğini dağlasın

O yaşları saçsın ki senin aslan göğsünde

Benim kanlı gözyaşım düşman için kin olsun

Kara yerin yüzünde ayağının bastığı

DaÄŸlar beller leÅŸ olsun