RAKS

Tılsımlı çocuğu saf aydınlığın

Bu kadın vücudu beyaz ve çıplak.

Eşiğinde sanki sonsuz varlığın

Her an değişiyor dönüp uçarak.

Ve gülümseyerek öyle derinden

Her lâhza başka şey ve hep kendisi

Bir başka yıldızdan veya alevden

Anın ve hareketin mucizesi.

Arkasında ritmin geniş rüzgarı

Bir gül kasırgası gibi enginde.

Savruluyor yüzü, çılgın kolları

Yarattığı zaman bahçelerinde.

Her an değişiyor, yelken, gül, kanat

Bütün burçlarıyla uzanmış gece.

Defneler önünde şaha kalkan at

Zihnin eşiğinde ürkek düşünce.

Her lâhza başka şey ve hep kendisi

Yaralı bir ceylân gibi bakarak,

Anın ve hareketin mucizesi

Uçuyor, duruyor, bekliyor... çıplak.

Ve ümitsiz avı bin sonsuzluğun

Bekliyor ruhunun eÅŸiklerinde.

Tılsımlı kaderi her susuzluğun

Bir gül fırtınası gibi derinde.

HER ÅžEY YERLÄ° YERÄ°NDE

Her şey yerli yerinde; havuz başında servi

Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan.

Eşya aksetmiş gibi tılsımlı bir uykudan

Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.

Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak

Serpilen aydınlıkta dalların arasından

Büyülenmiş bir ceylan gibi bakıyor zaman.

Sessizlik dökülüyor bir yerde yaprak yaprak.

Biliyorum gölgede senin uyuduğunu

Bir deniz mağarası kadar kuytu ve serin.

Hazların aleminde yumulmuş kirpiklerin

Yüzünde bir tebessüm bu ağır öğle sonu.

Belki rüyalarındır bu taze açmış güller

Bu yumuşak aydınlık dalların tepesinde.

Bitmeyen aşk türküsü kumruların sesinde

Rüyası ömrümüzün çünkü eşyaya siner.

Her ÅŸey yerli yerinde; bir dolap uzaklarda

Azapta bir ruh gibi gıcırdıyor durmadan.

Bir şeyler hatırlıyor belki maceramızdan

Kuru güz yaprakları uçuşuyor rüzgarda.

NE İÇİNDEYİM ZAMANIN

Ne içindeyim zamanın

Ne de büsbütün dışında.

Yekpare, geniş bir anın

Parçalanmaz akışında.

Bir garip rüya rengiyle

UyuÅŸmuÅŸ gibi her ÅŸekil.

Rüzgarda uçan tüy bile

Benim kadar hafif deÄŸil.

Başım sükutu öğüten

Uçsuz bucaksız değirmen.

İçim muradına ermiş

Abasız, postsuz bir derviş.

Kökü bende bir sarmaşık

Olmuş dünya sezmekteyim.

Mavi, masmavi bir ışık

Ortasında yüzmekteyim.

HATIRLAMA

Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak

Rüyalarım kadar sade, güzeldin.

Başbaşa uzandık günlerce ıslak

Çimenlerine yaz bahçelerinin.

Ömrün gecesinde sükun, aydınlık

Boşanan bir seldi avuçlarından.

Bir masal meyvesi gibi paylaştık

Mehtabı kırılmış dal uçlarından.

YAÄžMUR

Uyu! Gözlerinde renksiz bir perde

Bir parça uzaklaş kederlerinden.

Bir ruh gülümsüyor gibi derinden

Mehtabın ördüğü saatler nerde?

Varsın bahçelerde rüzgar gezinsin

YaÄŸmur ince ince topraÄŸa sinsin

Bir baÅŸka alemden gelmiÅŸ gibisin

Dalmış gözlerinle pencerelerde.

SABAH

Serin rüzgarlara pencereni aç

Karşında fecirle değişen ağaç.

Bak, seyret aÄŸaran rengini ufkun

Mahmur gözlerinde süzülsün uykun.

Bırak saçlarınla oynasın rüzgar

Gümüş çıplaklığı bir başka bahar

Olan vücudunu ondan gizleme.

Ne varsa hepsini boyun, saç, meme.

Esirden dudaklar okşasın sevsin

Mademki geceden daha güzelsin.

MAVİ MAVİYDİ GÖKYÜZÜ

Mavi, maviydi gökyüzü

Bulutlar beyaz, beyazdı

Boşluğu ve üzüntüsü

İçinde ne garip yazdı...

Garip, güzel, sonra mahzun

Işıkla yağmur beraber,

Bir türkü ki gamlı, uzun,

Ve sen gülünce açan güller.

Beyaz,beyazdı bulutlar

Gölgeler buğulu, derin;

Ah o hiç dinmeyen rüzgar

Ve uykusu çiçeklerin.

Mor aydınlıkta bir çınar

Veya kestane dibinde;

Mahmur süzülen bakışlar

Ä°kindi saatlerinde...

Birden gülümseyen yüzün

Sabahların aynasında

Ve beni çıldırtan hüzün

İki bakış arasında

KIŞ BAHÇESİNDEN

Ne güzeldi o kış bahçesinde

Güllerin çok derinlerde çalışan uykusu

Sana bir bahar hazırlamak için.

Dallar, filizler, eski masal dilberleri gibi

Hüzne ve hülyaya gömülmüş

Doğmamış çocuklara

Ninni söylüyorlardı sanki...

Ana rahmi gibi sıcak ve yüklü idi hava

İyi mayalanmış hamur gibi

Gizli nabızlarla atıyordu toprak.